Itai Birger
HR Director for Operations | NS Reizigers B.V.
"Tegenwoordig hebben alle machinisten tablets waarop precies aangegeven is wat, waar en wanneer, wie er voor ze, en achter ze zit."
“Denk maar eens terug. Stel je voor dat de trein strandde tussen Haarlem en Lisse. Dan liep de machinist naar een telefooncel om te kunnen bellen met de verkeersleiding in Amsterdam. Op zijn hand schreef hij bij welke km-paal hij stilstond om dat door te kunnen geven. Om dan weer terug te lopen naar zijn trein en af te wachten wanneer er iets zou gebeuren. Dat is nu niet meer voor te stellen. Maar – weer even terug naar de vorige eeuw - begin jaren ’90 had NS de visionaire beslissing genomen om een kaartautomaat te installeren op de stations. Terwijl bijna ieder station van Haarlem tot Zeeland nog bemand was. Het was een heel simpel ding, met een ouderwets schermpje en een toetsenbord met 10 cijfers waarmee de reiziger de code van het station intoetste. Bij drukte konden de reizigers in plaats van bij het loket bij die kaartautomaat terecht, was het idee. Dat was de eerste stap. 10 jaar later, in 2000 werd al een groot deel van de kaarten via zo’n automaat verkocht en deze is vandaag niet weg te denken.’
Tegenwoordig hebben alle machinisten tablets waarop precies aangegeven is wat, waar en wanneer, wie er voor ze, en achter ze zit. De informatie-uitwisseling is direct en razendsnel. De reizigers hebben via hun smartphones direct toegang tot informatie over incidenten en verstoringen, soms sneller dan het door de NS-medewerker omgeroepen kan worden. En we zijn allemaal gewend aan het gemak van onze OV-chipkaart.